Konie towarzyszyły mi już od dzieciństwa, aż w pewnym momencie stały się nierozerwalną częścią mojego życia. W poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi pracowałam w kilku stajniach rekreacyjnych, czy sportowych, ale z wiekiem i doświadczeniem zrozumiałam, że nie tak powinno wyglądać końskie życie i wróciłam w rodzinne strony, gdzie powstała mała przydomowa stajnia. 

Do założenia fundacji namówili mnie znajomi, gdy mówiłam, że więcej koni nie jestem już w stanie uratować. 
Sporo się od tamtego czasu zmieniło. Dzięki Waszej pomocy przybyło kilka uratowanych duszyczek, których mogłoby już z nami nie być. 

Przebyłam długą i krętą drogę, lecz nie mogłam sobie wymarzyć nic piękniejszego, niż dotarcie nią na sam KONIEc Świata. 

Będę ogromnie wdzięczna, jeżeli zechcesz mi w towarzyszyć w dalszej podróży...